در سال‌های اخیر با افزایش شبکه‌های تلویزیونی تعداد مجریان هم افزایش پیدا کرده است و لاجرم در بین آنها مجریانی که شیوه‌های متفاوت‌تری را برای اجرا انتخاب می‌کنند، بیشتر از دیگران در ذهن مردم ماندگار می‌شوند. احسان علیخانی و فرزاد حسنی از این‌دست مجریان هستند. هرکدام از این دو مجری به شیوه‌های مختلف اجراهای متفاوتی ارائه می‌کنند و به‌دلیل همین تفاوت‌ها واکنش مخاطبان نیز متفاوت بوده است؛ آن‌دسته از مخاطبانی که از نوآوری و تفاوت لذت می‌برند اجرای آنها را دوست دارند و دسته دوم یعنی مخاطبانی که با تغییر و تفاوت میانه خوبی ندارند، به حسنی و علیخانی انتقاد دارند. به همین نسبت برخورد مدیران سیما هم با این‌دو مجری در نوسان بوده است. فرزاد حسنی و احسان علیخانی به‌خاطر جلب توجه دسته اول که معمولا مخاطبان جوان تلویزیون هستند، همواره برای اجرای برنامه‌های ویژه و خاص تلویزیون انتخاب شده‌اند و درست به‌دلیل واکنش دسته دوم، مخاطبان و به‌خصوص مسئولانی که چندان با شیوه‌های تازه و لحن متفاوت این دو مجری کنار نیامده‌اند، مدتی از تلویزیون دور مانده‌اند.
مهم‌ترین انتقادی که به این‌دو مجری تلویزیون وارد شده، نحوه برخورد آنها با مهمانانی بوده که در برنامه‌های آنها شرکت داشته‌اند. این‌دو مجری به‌نوعی در مقابل مهمانان برنامه‌های خود ظاهر شده‌اند که گویی میزبان نیستند. آنها در مقام نماینده مخاطب و پرسشگر ظاهر می‌شوند و خود را مکلف می‌دانند که به‌جای خوش‌و‌بش با مهمانانشان، بی‌پروا و گاه از جایگاهی برتر و بالاتر از یک مجری، سؤالات مدنظر مخاطبانشان را مطرح کنند. این شیوه اگرچه برای این‌دو مجری طرفداران بسیاری را دست‌وپا کرده اما به مذاق بسیاری هم خوش نیامده است؛ در نتیجه تلویزیون مدتی از آنها استفاده نکرد و حالا این‌دو مجری با دو برنامه دیگر بازگشته‌اند.
احسان علیخانی این شب‌ها با برنامه «پشت پرده» در تلویزیون حضور دارد و فرزاد حسنی قرار است در نوروز سال92 اجرای برنامه «سلام بابا» را در شبکه دو برعهده داشته باشد که گفت‌وگویی متفاوت با فرزندان شهداست. پشت پرده به بررسی عوامل موفقیت افراد موفق در حوزه‌های مختلف می‌پردازد و علیخانی به شیوه‌های خاص خودش در تلاش است تا درونیات مهمانانش را بیرون بکشد و آنها را به حرف‌زدن و کشف چیزهایی تشویق کند که شاید کمتر به آنها توجه شده است. فرزاد حسنی نیز قرار است در برنامه سلام بابا فرزندان شهدا را تشویق و ترغیب کند که درباره شخصی‌ترین احساساتشان درباره پدرانشان سخن بگویند و در مقابل دینی که از پدرانشان به گردن دارند، پاسخگو باشند.
هم پشت پرده و هم سلام بابا برنامه‌هایی هستند که با وجود چالش با مهمانان و تلاش برای طرح ناگفته‌ها، از خط قرمزها به‌دور هستند. در این‌دو برنامه، مسئولان، مهمان نیستند بلکه این بخشی از مردم جامعه هستند که روبه‌روی این‌دو مجری تلویزیون می‌نشینند. با این وصف به‌نظر می‌رسد تلویزیون به‌طور طبیعی به این نتیجه رسیده که از توانایی‌های فرزاد حسنی و احسان علیخانی به شیوه‌ای دیگر بهره‌برداری کند و طرفداران آنها را نیز دوباره پای تلویزیون بنشاند. بدون قضاوت درباره رویکرد تلویزیون درباره نحوه استفاده از این‌دو مجری، می‌توان امیدوار بود که انتقاد صریح، آرام‌آرام برای مخاطبان تلویزیون از هردو دسته، جایگاه خاص خودش را پیدا کند و قبل از هر چیز مسئولان با مقوله نقد بیش از گذشته کنار بیایند.
